Ponad 80% pojawiających się wakatów nigdy nie ujrzy światła dziennego.
Rekrutacje na te stanowiska odbywają się w ramach rekomendacji, osobistych relacji („networków”) zainteresowanych osób.
Jeśli chcesz wejść do tego potężnego, ukrytego strumienia, musisz zacząć budować swoją osobistą sieć.
Socjolog Mark Granovetter dowodzi, że
partnera czy najbliższych przyjaciół. Znacznie częściej praca pojawia się w ramach dalszego kręgu znajomych. Potwierdzają to również moje doświadczenia, jako headhuntera i twórcy Punktu X, czy też autora sondy przeprowadzonej na LinkedIn. Co więcej, osoby z niższym statusem ekonomicznym otwierają się chętniej na nowe kontakty w sytuacjach, kiedy same odczuwają dobrostan i czują się bezpiecznie.
Natomiast ludzie z wyższym statusem ekonomicznym zachowują się dokładnie odwrotnie. Potrafią przekraczać własne ograniczenia i wychodzić ze strefy komfortu w sytuacjach kryzysu, aby otwierać się na nowe relacje. To właśnie umiejętność nawiązywania nowych relacji
Rzeczy zazwyczaj jawią się jako pozytywne lub negatywne. W dużej mierze to jednak kwestia tego, jak je postrzegamy. Utrata pracy z jednej strony jest jednym z trudniejszych momentów w naszym życiu, z drugiej zaś strony jest ogromną szansą na zmianę, na dobrą zmianę. Żeby zobaczyć tę pozytywną stronę, musisz przełamać schemat swojego działania. Przyjrzyj się swojemu życiu. Mieszkasz być może od wielu lat w tym samym miejscu, od wielu lat masz ten sam krąg przyjaciół, śpisz w tym samym łóżku po tej samej stronie.
Nawet ubierasz się w tej samej kolejności, jedziesz do pracy tą samą drogą, itd. Powtarzalne czynności z jednej strony upraszczają nam świat, dają poczucie przewidywalności i bezpieczeństwa. Z drugiej zaś strony są ogromnym mentalnym ograniczeniem. Ile razy słyszeliście, że ktoś osiągnął sukces przez przypadek? Czym jest przypadek w tym kontekście? To znaczy, że coś poszło nie tak. Pojawiły się pozornie negatywne okoliczności, które tylko dzięki temu, że ktoś potrafił zobaczyć w tym szansę, były podwaliną przyszłego sukcesu.
Tanya Menon – profesor z Ohio State University, pracująca ze studentami MBA twierdzi tak:
Zdaniem profesor, kiedy poszukujemy nowych idei, nowych pomysłów czy nowej pracy, nasze bardzo wąskie grono przyjaciół rzadko może nam efektywnie pomóc. Te osoby nie dadzą nam innej perspektywy, bo są do nas zbyt podobne, są osadzone w podobnym kontekście życiowym i ekonomicznym. W sytuacji kryzysu często zamykamy się w środowisku dla nas bezpiecznym i bardzo podobnym do nas.
Prawdziwa inspiracja wyłania się z nieoczywistości, przełamywania standardów, otwartości na nieznane i na odmienne punkty widzenia. Znacznie więcej uzyskują osoby, które postrzegają odmienność z uwagą i prawdziwym zaciekawieniem. To, co jednak bardzo często czynimy, to przekonujemy do własnych racji i naszej perspektywy.
Przez pierwszy rok na Uniwersytecie Harvarda studenci nie mogą sobie wybrać, z kim będą mieszkać w pokoju. Właśnie
że np. ktoś o takim kolorze skóry jest taki, a ktoś, kto pochodzi z takiego kraju lub kto jest wyznawcą określonej religii jest taki a nie inny. Odmienność wzbogaca, rozwija i wyzwala z własnych wewnętrznych ograniczeń.
Jeszcze raz to podkreślam, bo to niezwykle ważne. W sytuacji utraty pracy, kiedy zamykamy się do wewnątrz nie budując zewnętrznych relacji, odcinamy się od własnych zasobów – zarówno od tego, jak inni mogą nas widzieć, jak i od budowania nowych połączeń nerwowych w mózgu. Czy zdarzyło Wam się kiedyś, że gdy ktoś coś powiedział, doznaliście efektu „aha!”? Często ten efekt jest podyktowany tylko i wyłącznie inspiracją, czymś co powoduje, że inaczej widzimy świat. Czasami ten jeden błysk neuronów odmienia nasze życie. Warto kreować okoliczności poznawania nowych ludzi.
Nawet jeśli jesteś wysokiej klasy managerem nie znaczy to, że znasz się na wszystkim. Tak jak ty jesteś ekspertem w swojej dziedzinie tak
Chcesz porozmawiać, jak wspieram managerów w poszukiwaniu pracy kliknij w link poniżej i
Ernest
